ผีเสื้อใจร้ายกับดอกไม้ใจอ่อน (PEE SURAH JAI RAI GUB DUAK MAI JAI AUN) - เอิ้นขวัญ วรัญญา (Earnkwan Waranya)

Written by：สลา คุณวุฒิ/ธีระพงษ์ ศักดิ์แก้ว

นี่เรารักกัน

หรือเพียงแค่ฉันรักเธอ

เมื่อเหงาก็เจอ

มาพร่ำมาเพ้อแล้วเธอก็หาย

บินมาไต่มาตอม

เด็ดดอมแล้วลาลับไป

ผีเสื้อทำกับดอกไม้

เหมือนที่เธอทำกับฉัน

ก็คิดทุกวัน เราหยุดคบกันดีไหม

บอกกับหัวใจว่าอยู่กันไปก็ทรมาน

อยากหายไปจากตรงนี้

ก็ถูกความคิดถึงทัดทาน

ปากแข็งได้ไม่นาน ก็หวั่นไหว

ผีเสื้อใจร้าย

ดอกไม้ก็ช่างใจอ่อน

จึงไม่อาจถอน

พิษความเหงาจากหัวใจ

อยู่ให้เขามาตอม

ยอมให้เขาทิ้งไป

ใช่สิ ผีเสื้อบินได้ แต่ดอกไม้ได้แค่รอ

เมื่อไหร่ถึงพอ หรือฉันต้องรอให้ชิน

ให้เธอโผล่บิน

ดมกลิ่นเกสรให้คุ้มให้พอ

รักแท้ไม่เป็นใช่ไหม

จึงไม่เข้าใจคนรอ

น้ำตาฉันเอ่อคลอ

จึงไม่พอให้เธอเห็นใจ

ผีเสื้อใจร้าย ดอกไม้ก็ช่างใจอ่อน

จึงไม่อาจถอน

พิษความเหงาจากหัวใจ

อยู่ให้เขามาตอม ยอมให้เขาทิ้งไป

ใช่สิ ผีเสื้อบินได้ แต่ดอกไม้ได้แค่รอ

เมื่อไหร่ถึงพอ หรือฉันต้องรอให้ชิน

ให้เธอโผล่บิน

ดมกลิ่นเกสรให้คุ้มให้พอ

รักแท้ไม่เป็นใช่ไหม

จึงไม่เข้าใจคนรอ

น้ำตาฉันเอ่อคลอ

จึงไม่พอ ให้เธอเห็นใจ