Swiat zapomniany (被遗忘的世界) - Verba

Zrozumiałem że to żyje w nas

Że jesienny deszcz nie

Przyjdzie szybko tak

Teraz gdy już masz swoje sprawy

Ja odtwarzam świat zapomniany

Pamiętam dzień pierwsze spotkanie

Wspólne sny pourywane

Dzień stał sie nocą noc nie istniała

Liczyłem czas do kolejnego spotkania

Wierzyliśmy że wszystko nasze jest na ziemi

I że nikt już tego nie zmieni

Że przeznaczenie odkryło naszą kartę

Wspólne dni i wspólny adres

Mijali nas pijani przechodnie

Życzyli szczęści na wpół przytomnie

Pod ściana ktoś bez strojenia strun

Zagrał nam kilka starych nut

To był nasz najlepszy czas

Teraz wspominam może wiesz

Jaki tego będzie finał

A te nasze miejsca wrócę tam

Wierzę w to że nie będę wtedy sam

Zrozumiałem że to żyje w nas

Że jesienny deszcz nie przyjdzie szybko tak

Teraz gdy już masz swoje sprawy

Ja odtwarzam świat zapomniany

Wspominam każdą minute wspólne chwile

Każdy uśmiech z fotografii nie daje mi tyle

Co Twój dotyk każdy z nich był jedyny

Twój zapach który wciąż powraca

Ten słodki wyścig z zachodem słońca

Milion ziarenek piasku

Na naszych dłoniach

Myślałem że z nich można

Zbudować coś na dłużej

Lecz drobny kamień przegrał z podmuchem

Weraz chce zatrzymać czas

By nie czuć sie samotnie

W te chłodne dni gdy nie zostało nam już nic

Chciałbym byś powróciła

Do mnie nie tylko w snach

Gdy za oknem żółte liście

Z którymi tańczy wiatr

Zrozumiałem że to żyje w nas

Że jesienny deszcz

Nie przyjdzie szybko tak

Teraz gdy już masz swoje sprawy

Ja odtwarzam świat zapomniany

Zrozumiałem że to żyje w nas

Że jesienny deszcz nie

Przyjdzie szybko tak

Teraz gdy już masz swoje sprawy

Ja odtwarzam świat z